WYKA KOSMATA

Wyka jest gatunkiem, który można uprawiać na wszystkich typach gleb. Jej małe wymagania glebowe pozwalają uprawiać ją na lekkich glebach piaszczystych, byle nie zbyt kwaśnych i nie podmokłych. Wyka kosmata jest rośliną, która dość dobrze zimuje, a przy okrywie śnieżnej znosi mrozy nawet do –20°C. W pierwszym okresie swego wzrostu potrzebuje dobrych warunków wilgotnościowych. Wyka preferuje gleby żyzne (o odczynie zasadowym lub obojętnym) i stanowiska słoneczne o umiarkowanej wilgotności.

 

Rośliny charakteryzują się pośrednim systemem korzeniowym, tzn. między palowym a wiązkowym łodygi są wiotkie, a liście parzystopierzaste zakończone wąsem czepnym. Wymagania glebowe wyki są średnie do większych. Najlepiej nadaje się do uprawy na glebach kompleksu pszennego dobrego i żytniego bardzo dobrego.

 

Mieszanki żyta i wyki ozimej zazwyczaj sieje się w pierwszej dekadzie września, tuż po ustaniu największych upałów. Nasiona umieszcza się na głębokości 3 do 4 cm, a odległość między rzędami powinna wynosić 12,5 cm (nie za głęboko, aby nie było problemów ze wschodami rośliny podporowej). Ilość wysiewu nasion zależy od przeznaczenia. Norma wysiewu na nasiona wynosi 8–12 kg/ha (przy wysokiej zdolności kiełkowania, siew oddzielny wyki i rośliny podporowej, precyzyjny siewnik) oraz 25 kg/ha (obecność nasion twardych, siew łączny wyki i zboża, siewnik tradycyjny). Przy siewie łącznym należy pamiętać o dobrym wymieszaniu wyki z nasionami zboża. W uprawie na nasiona należy zastosować dodatek rośliny podporowej, najlepiej 50 do 70 kg żyta lub 60 do 90 kg pszenżyta ozimego. Przy uprawie na zielonkę norma siewu wynosi 45 do 60 kg/ha, a dodatek rośliny podporowej to 60 do 80 kg żyta lub 80 do 100 kg pszenżyta ozimego.